Σε ένα παράλληλο σύμπαν!

ΣΕ ΕΝΑ παράλληλο σύμπαν, σε έναν παράλληλο κόσμο, θα μπορούσαν να συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα με το δικό μας σύμπαν και με τον δικό μας κόσμο, μόνο που θα μπορούσαν να γίνονται με έναν, ίσως, διαφορετικό τρόπο. Ένας από τους κανόνες του σύμπαντος κόσμου, είναι η ισορροπία σε όλα τα πράγματα, σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι ανάγκη να μπούμε σε ιδιαίτερες αναλύσεις, αρκεί να πούμε ότι απέναντι στο καλό, υπάρχει το κακό. Απέναντι στο άσπρο, υπάρχει το μαύρο. Πέρα από την ύλη που τα ανθρώπινα μάτια βλέπουν γύρω τους, υπάρχει και η λεγόμενη «σκοτεινή ύλη» που δεν βλέπουμε, η οποία εν ολίγοις έχει χαρακτηριστεί και ως η γενεσιουργός αιτία της δημιουργίας του σύμπαντος κόσμου.

            Έτσι λοιπόν, για να υπάρξει ο καπιταλισμός, πρέπει να υπάρχουν και οι οικονομικές κρίσεις που τον κρατούν όρθιο και που αποδεικνύουν την αξία του χρήματος. Διαφορετικά θα είχε σωριαστεί. Σε ένα παράλληλο σύμπαν, θα μπορούσε η χρησιμότητα του χρήματος να ήταν διαφορετική, χωρίς να του προσδίδεται η αξία που του δίδεται στον πλανήτη Γη. Και που εξαιτίας τους, ο άνθρωπος, αυτό το άγριο, χυδαίο και υπερκαταναλωτικό τέρας, κοντεύει να καταστρέψει τον πλανήτη και να εξαντλήσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του.

            Τι είναι το χρήμα στον πλανήτη Γη; Πώς υπολογίζεται η αξία του; Από το πόσο κοστίζει ένα τυπωμένο χαρτί με περίτεχνα σχέδια ή από το πόσο κοστίζει ένα κομμάτι μέταλλο πάνω στο οποίο σφραγίζονται ορισμένα σχέδια που απεικονίζουν την αξία του; Μπα… Ένα κομματάκι τυπωμένου χαρτιού και ένα κομματάκι μεταλλικού νομίσματος, κοστίζει σαφώς απείρως λιγότερο από την πραγματική αξία της παραγωγής του. Η αξία του χρήματος δεν πηγάζει από πουθενά, παρά μόνο από την κοινή πεποίθηση ότι αποτελεί μέσον ανταλλαγής. Χωρίς αυτήν, είναι απλά ένα κομμάτι χαρτί. Το ξέρουν ίσως και τα μικρά παιδιά αυτό.

            Όταν πριν από χιλιάδες χρόνια, εκείνος που κυνηγούσε ζώα έπρεπε να ανταλλάξει ένα σφάγιο με ένα κιλό σιτάρι για να ζυμώσει το ψωμί του, έπρεπε να ανακαλυφθεί μια ανταλλακτική μονάδα, η οποία θα υπολόγιζε το κόστος ενός κιλού σιταριού με ένα κιλό σφαγιασμένο κρέας! Και έτσι γεννήθηκε το χρήμα. Περισσότερο από αναγκαίο, ίσως, σήμερα, εξαιτίας της ανταλλακτικής αξίας που διαθέτει. Και μέσα από την όλη διαδικασία της ανταλλαγής του χρήματος, γεννήθηκε η αξία του, χωρίς κανείς να γνωρίζει πια είναι η πραγματική αξία του τελικά. Και φτάσαμε στις τράπεζες, οι οποίες συγκεντρώνουν το χρήμα σε θησαυροφυλάκια.

            Σε ένα παράλληλο σύμπαν, η όλη διαδικασία μπορεί να γίνεται εντελώς διαφορετικά και η πραγματική χρήση του χρήματος ή της οποιασδήποτε ανταλλακτικής μονάδας, μπορεί να λειτουργεί απλώς και μόνο γι’ αυτό που της ορίζεται να είναι, και όχι για να υπερσυγκεντρώνεται για να το κέρδος και να ορίζεται έτσι η υπεραξία του.

            Η Γη σήμερα, έφτασε να είναι ένας υπερχρεωμένος πλανήτης. Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, το παγκόσμιο χρέος έφτασε στα 100 τρισεκατομμύρια δολάρια μέσα στο 2013, παρουσιάζοντας δραματική αύξηση από τα 70 τρισεκατομμύρια που ήταν το 2007. Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (ΤΔΔ ή BIS), είναι μια οργάνωση ομπρέλα 60 κεντρικών τραπεζών που δημιουργήθηκε με τις Συμφωνίες της Χάγης το 1930 και δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχο καμίας εθνικής κυβέρνησης. Με λίγα λόγια, κάνει ό,τι θελήσει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

            Από τα 100 τρισεκατομμύρια του παγκόσμιου χρέους, τα 43 τρισ. αφορούν σε κυβερνητικά προγράμματα για την τόνωση της οικονομίας και τη διάσωση των τραπεζών. Που σημαίνει ότι και αυτοί τόσα χρόνια ζούσαν με ποσά που ξεπερνούσαν τις δυνατότητές τους και με δανεικά και όχι μόνο εμείς οι απλοί πολίτες που το είχαμε ρίξει στη μάσα και στα πλούτη… Και οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες το ίδιο έκαναν!

            Σύμφωνα με την ΒΙS, το παγκόσμιο χρέος οφείλεται στην τεράστια έκδοση ομολόγων από κράτη και επιχειρήσεις εν μέσω της οικονομικής κρίσης αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία, αφού μόνο 1/9 του χρήματος που κυκλοφορεί παγκοσμίως είναι τυπωμένο, ενώ όλο το υπόλοιπο είναι νούμερα σε υπολογιστές, οπότε όταν λήξουν όλα αυτά τα ομόλογα, απλά θα εκδοθούν νέα για να καλύψουν τα προηγούμενα με το πάτημα ενός κουμπιού και το παγκόσμιο χρέος θα αυξάνεται συνεχώς. Πλάκα δεν έχει ο καπιταλισμός; Δύο πράγματα είναι σίγουρα: 1. Ότι κανείς δεν γνωρίζει πώς δημιουργήθηκε όλο αυτό το χρέος και από ποιον ή πώς γίνεται να χρωστάνε όλοι σε όλους και 2., ότι ξέρουν ποιος θα το πληρώσει: εσύ κι εγώ!

            Στον πλανήτη Γη, οι ισορροπίες του χρήματος έχουν χαθεί προ πολλού. Οι τεράστιες ανισότητες που έχει δημιουργήσει εξαιτίας της κερδοσκοπίας και της υπερκατανάλωσης και της απληστίας, οδήγησαν τις κοινωνίες των εθνών σε μια συνεχή οικονομική και ανθρωπιστική κρίση. Αυτό που γίνεται πίσω και κάτω απ’ όλα, καλά κρυμμένο ως … διαγαλαξιακό μυστικό ενός άπειρου σύμπαντος, είναι η μεταφορά του χρυσού που κατέχει μια φτωχή και υπερχρεωμένη χώρα προς αυτόν που τη δανείζει. Δεν είναι δυνατόν να ζητάει οικονομική βοήθεια για να σωθεί και να μην υπάρχει αντίτιμο. Και το αντίτιμο αυτό βέβαια, δεν είναι … η ξεχρέωση απλά και μόνο των δανεικών, αφού τα … δανεικά είναι απλά νούμερα σε χαρτιά! Αλλά πέρα από … γη και ύδωρ, είναι και η παράδοση μέρους του χρυσού που κατέχει μια χώρα, αφού μόνον έτσι υπολογίζεται η οικονομική της δύναμη.

            Μια χώρα χωρίς αποθέματα χρυσού, δεν έχει καμία απολύτως δύναμη. Όσο μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού έχει μια χώρα, τόσο μεγαλύτερη οικονομική δύναμη αποκτά. Το χρήμα της έχει μεγαλύτερη αξία και μπορεί να κάνει κουμάντο τόσο στο εσωτερικό της, όχι και επί άλλων οικονομιών και χωρών. Σε ένα παράλληλο σύμπαν, το μόνο που έχει η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, είναι η αξία του ιστορικού της παρελθόντος, το οποίο οι Νεοέλληνες το έχουν καταπατήσει. Όχι ότι θα μπορούσε να … το πουλήσει, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσε να καθοδηγήσει τους Έλληνες, στο να ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν που ακριβώς βρίσκονται. Αλλά είπαμε, αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε ένα παράλληλο σύμπαν!